Suggesties voor rouwteksten
Hierbij vindt u een selectie van teksten van troost en meeleven.
51
Geheel onverwacht ging je heen
zonder afscheid te nemen
geen handdruk. geen laatste zoen
zelfs de bloemen ontbrak de tijd
hun kelken te stuiten en te verwelken.
Wij kunnen slechts hete tranen plengen
om ons verdriet te verzachten
onze rood-doorlopen ogen
achter onze handen verbergen
en in gedachten je beeltenis vasthouden
en bewaren in droeve eenzaamheid.
Ugo Verbeke
100
Toen hebt Gij
mijn droefheid
veranderd
in blijdschap:
ik ging in rouw
en Gij hebt mij gekleed
in vreugde.
En nu, van ganser harte
zing ik dit lied voor U,
en
daarom, God mijn God,
dank ik U eindeloos.
101
Wij zaten samen, zwijgend
bij het haardvuur;
mijn lieve moeder en ik.
Bij elk klokgetik
kwam haar stervensuur,
nader en nader.
Maar toen ik haar zacht
naar het bed geleidde,
wist ik
hoe een Engel, zingend
aanschreed achter ons beide.
Want moedig had mijn moeder,
in mijn handen afstand van
daad en tijd gedaan.
Trots en wenend ben ik
van haar heengegaan.
M. Gijsen
52
PAX TECUM
In fide constans
In het geloof getrouw
in spe radicatus
In de hoop geworteld
in Cantate fundatus
In de liefde gegrondvest.
53
Als je van iemand houdt
en je bent van hem gescheiden
kan niets de leegte van zijn afwezigheid vullen.
Je moet dan niet proberen.
Je moet eenvoudig aanvaarden en volharden.
Dat klinkt erg hard, maar het is ook een grote troost,
want zolang de leegte blijft,
blijf je met elkaar verbonden.
Het is fout te zeggen : God vult die leegte.
Hij vult haar helemaal niet. integendeel.
Hij houdt die leegte leeg en helpt ons zo
de vroegere gemeenschap te bewaren,
zij het dan ook in pijn.
Hoe mooier en rijker de herinneringen,
des te moeilijker de scheiding.
Maar dankbaar verandert de pijn der herinnering
in stille vreugde.
De mooie dingen van vroeger
zijn geen doorn in het vlees
maar een kostbaar geschenk datje meedraagt.
Je moet zorgen
dat je niet in je herinneringen blijft graven
en je erin verliest.
Een kostbaar geschenk bekijk je niet aldoor
maar alleen op bijzondere ogenblikken.
Bulten die ogenblikken is het een verborgen schat.
een veilig bezit:
dan wordt het verleden een blijvende bron
van Vreugde en Kracht.
Duits theoloog Dietrich Bonhoeffer
54
Vader,
de tranen in onze ogen
getuigen van diepe droefheid
om uw heengaan,
maar ook dankbaarheid
om uw schoon en vruchtbaar leven.
Een leven van eenvoud en toewijding.
van werkzaamheid en genegenheid
voor ons allemaal.
Dank u wel.
Vader.
nu u gestorven bent
beseffen we maar pas
wat ‘n goede man u was.
De herinnering aan u
blijft een innig diepe vreugde
voor altijd.
55
Je bent een gelukkig man
gaat op in je werk en je gezin
veel van je dromen gaan in vervuiling
je leeft je eigen leven zo goed je kan
een gezonde oude dag lijkt heel normaal
maar je wordt ziek, je weet niet waarom
je klaagt niet, denkt: och. kom
toch verandert het stilaan allemaal
je levensboot dobbert naar de donkere overkant
het gaat slechter, je hoopt: ik kom wel aan de
beterhand
meer een na een worden de touwen losgeknoopt
je sterft je eigen eenzame dood …
56
Geen grote dingen heeft hij gedaan,
hij was een stille ziel
die echter in zijn leven
hard heeft gewerkt.
Eenvoudig en oprecht van harte was hij,
en daarom door ons bemind.
57
Va,
De laatste jaren nam je stilaan van ons afscheid.
maar je beeld zal ons eeuwig bijblijven.
Jouw geluk, wanneer je een lach op andermans
lippen kon toveren,
getuigde van een aanstekelijke levensvreugde.
Niet zelden kwam dat net op tijd.
Jouw doorzetting en enthousiasme om iets te
verwezenlijken,
heb je als aannemer zeker volbracht.
Jouw gemeende fierheid over ons doen en laten.
was een bijzondere stimulans voor ons.
Jouw dankbaarheid, aan hen die je verzorgden.
zal hen altijd bijblijven.
Va,
het huis waarvan jij de grondvesten bouwde,
zullen we verder opbouwen.
Tot kijk …
58
Vader, wij danken u voor alles wat gij
voor ons gedaan hebt.
Nu wij u moeten missen. zullen wij
pas ten volle beseffen wat gij voor ons
geweest zijt.
Samen zullen wij uw laatste wil, de zorg
voor moeder, op onze schouders nemen.
Wij danken u voor uw opofferende
liefde en blijven deze als herinnering
in ons hart bewaren.
