51

Geheel onverwacht ging je heen

zonder afscheid te nemen

geen handdruk. geen laatste zoen

zelfs de bloemen ontbrak de tijd

hun kelken te stuiten en te verwelken.

Wij kunnen slechts hete tranen plengen

om ons verdriet te verzachten

onze rood-doorlopen ogen

achter onze handen verbergen

en in gedachten je beeltenis vasthouden

en bewaren in droeve eenzaamheid.